Gra Pędzące żółwie (Egmont) – miła dla oka szata graficzna, przyjemna tematyka, proste zasady i ciekawa rozgrywka. Uwaga -jest też wersja podróżna/karciana tej gry, bez planszy i żółwi. Ja opisuję pełną wersję gry – planszową. Ponieważ moje drewniane żółwie gdzieś wcięło (małe dziecko się nimi bawiło) to musiałam wykonać swoje żółwie z modeliny – w oryginale są ładne drewniane żółwie.
Co jest w pudełku: W pudełku znajdziemy małą, (ale wcale nie jest za mała) ładną rozkładaną planszę, 5 drewnianych żółwi w różnych kolorach, kartonowe żetony do wylosowania koloru żółwia, oraz karty.
Zasady: Najpierw każdy gracz losuje kolor swojego żółwia i nikomu nie mówi co wylosował. Nikt nie wie który żółw do kogo należy. Aby nikt się tego nie dowiedział, aż do ostatniej chwili, poruszamy się nie tylko swoim żółwiem ale i innymi (możemy nawet cofać swojego żółwia dla niepoznaki). Utrzymywanie tajemnicy ma znaczenie pod koniec gry – gdy szykujemy się do ostatniego skoku, na metę, wtedy ma znaczenie kolejność w której gramy, jeśli wiedzielibyśmy który żółw się poruszy się tuż przed nami (bo pod koniec każdy będzie chciał przesunąć się swoim żółwiem na metę, a nie innym), może wcześniej cofnęlibyśmy tego żółwia, nawet razem ze swoim (byleby nie kończyć jeszcze gry i mieć szansę wygrać).
Każdy dostaje 5 kart. W swojej kolejce odrzucamy 1 kartę aby poruszyć się żółwiem wskazanym na wybranej karcie, po czym dobieramy 1 kartę ze stosu. Zawsze mamy 5 kart na ręku.
Rodzaje kart: Na kartach mamy różne kolory żółwi, odpowiadające pionkom, jak i tęczowe żółwie – jokery – wtedy możemy poruszyć się dowolnym żółwiem.
Plusik oznacza ruch do przodu (dwa plusiki to dwa ruchy do przodu), minus to ruch do tyłu, a strzałka (zawsze na tęczowym żółwiu) oznacza ruch do przodu żółwiem który jest aktualnie na końcu (jedna strzałka 1 ruch, dwie strzałki ruch o 2 pola). Jeśli na końcu jest kilka żółwi to gracz decyduje którym się poruszy.
Kilka żółwi może zajmować to samo pole (ten sam kamień na planszy) – kolejny żółw wchodzący na to samo pole wskakuje na sam szczyt stosu żółwi. Jeśli mamy poruszyć się naszym żółwiem który jest w środku lub na dnie stosu żółwi to poruszamy go RAZEM ze wszystkimi żółwiami które siedzą NA nim (jeśli jakiś jest POD to zostaje). Dzięki temu możemy poruszać się naszym żółwiem nie rzucając karty w jego kolorze, a kartę odnoszącą się do któregoś żółwia pod nim.
Grę wygrywa ten kto pierwszy dotrze na metę. Jeśli na metę dociera kilka żółwi (bo niosą na plecach inne) to zawsze wygrywa ten żółw który jest na samym dole stosu.
W grze biorą udział zawsze wszystkie żółwie (nawet jeśli nie ma 5 graczy), co jest fajne bo wtedy któryś żółw/żółwie nie mają właścicieli, a nadal się nimi poruszamy. Próbujemy wtedy ocenić który żółw jest bez właściciela aby wykorzystać go do wygranej;) może nas zanieść na metę i wtedy okaże się że to my ostatecznie wygramy bo żółw pod spodem nie ma właściciela…może się jednak zdarzyć tak że mylnie założymy że mało używany żółw na samym końcu jest bez właściciela – może to strategia przeciwnika? Użyjemy takiego żółwia wchodząc na metę – a tu niespodzianka – nie my wygrywamy a jego właściciel – tak żółw ma jednak właściciela;)
Gry planszowe można kupić w sklepach z planszówkami lub księgarniach internetowych, ja często kupuję gry planszowe TUTAJ – jest duży asortyment i w większości przypadków dobre ceny.
Jeśli podoba Ci się mój blog – możesz postawić mi wirtualną kawę;)
